آیا سرکوب راه چاره است؟! (بخش دوم)
به عنوان کسی که سالها با نوجوانانی که با تروماهای مختلف درگیر بودهاند کار کرده است، میتوانم بگویم در کلینیک، ما هر روز با صدق گفته فروید مواجه میشویم. ترومایی که به فرد در سن پایین وارد شده، به ویژه هر چقدر در سنین پایین تری بر او اثر گذاشته باشد، و به ویژه اگر مربوط به مسائل جنسی یا انواع پرخاشگریهای محیطی باشد، در طی سالیان سال در اعماق ناخودآگاه ریشه دوانده و شاخ و برگ بیشتری پیدا کرده، و همانطور که بسیاری از مراجعان از آن نام میبرند، ابعاد یک «هیولای دژخیم» را پیدا میکند، هیولایی که علیالظاهر