انسانهایی هستند که به ما یادآوری می کنند ساحت انسانی قابل فروکاستن نیست. انسانهایی هستند به ما انسان بودنمان را یادآوری می کنند و مسوولیت داشتنمان را و توانمان را در تغییر شرایط. انسانهایی هستند که آینه ای می شوند تا در آن روحمان را بنگریم و جرات کنیم به حفره ها و لکه های آن نظری بیفکنیم. انسانهایی هستند که تعریفی از انسان بودن فراهم می کنند. انسانهایی هستند که تمام مرزهای هستی و وجود را در می نوردند تا به ما یادآوری کنند، ‌”که هستیم” و “چه هستیم” و “آمدنمان بهر چیست.” انسانهایی هستند که با زبان مشترک