بی پرده گو ترین پهلوان شاهنامه کیست؟

بله شاید حدس زده باشید. او کسی نیست جز زال زر. در کتابی به نام “اندیشه و هنر فردوسی” نوشته سعید حمیدیان (انتشارات ناهید، ۱۳۸۳) مثالهای زیادی در این مورد ذکر شده است از جمله اینکه:

وقتی مهراب کابلی برای نخستین بار زال را پیش از ازدواج وی با دخترش به خانه خود می خواند او به گونه ای صریح مطلبی را می گوید که مردم در این گونه مواقع کمتر به زبان می آورند، به ویژه از کسی که درمرحله خواستگاری است بعید است. می گوید که سام مخالف آن است

که ما می گسار و مستان شویم                سوی خانه بت پرستان شویم

این در حالی است که در مقابل او مهراب در دل خود زال را ناپاک دین می خواند ولی در ظاهر بر زال آفرین می گوید: [تظاهر، یعنی چیزی که در روابط امروزه به شکل اغراق شده ای حکمفرماست]:

چو بشنید مهراب کرد آفرین                    به دل زال را خواند ناپاک دین

و این منش در تمام شاهنامه از زال سر می زند: بی پرده گویی. نماینده خرد، جانش بیش از هر کس دیگر با حقیقت آمیخته است…