استخوان و سنگ و خاک
سرنوشت انسان٬در مغاک
اینجاست که روزی قلبی می تپیده
برای کودکان خرد خویش
وانجا ناخن شکسته یک مومیا
و دیگر سو
چشمانی که در تاریکخانه های حدقه
سالهاست سوی خود را از دست داده اند
به کدام سو می نگری؟
به کدام افق… کدام ارتفاع
ارتفاع حقارت
ارتفاع پستی است
آن هیاهوی مومو و عو عو و ویزویز
تا موسیقی صدای انسان بشکفد
در زمین
گهواره خاموش نیاکان
حرکت تا صدا
و آن لحظه غمگین
که آدمی
راز را در سکوت بی انتها
می یابد
دیگر خاموشی است
آن مرز انسان شدن…
