کلمه که نه
سکوت کوهستان
طلیعه حقیقت است
با هر طلوع
با هر غروب…
کوهستان مذاب و درختان پاسوخته
آنجا که زمین هم وفا نمی کند
به پایداری
و آسمان هم وفا نمی کند
به آسایشی
و هوا وفا نمی کند
به خنکایی
آتش می بارد و هر سال
هر درخت
شکوفه می کارد
و این
معنی جاودانگی است…
