رودخانه های پیچاپیچ، در سرزمین های پستاپست
درختان سینه صاف، بر زمین های مهربان
«نسیم باد نوروزی»، بر سینه های عاشق
نم نم باران بهاری، بر سینه گشوده زمین…
بهار می آید، بهار می آید
بالاخره بهار…
(خوب می دانی که مدتی است بخاطر همان رودخانه های یخ زده سرزمین های پست حال و روز خوبی ندارم. این چند خط هم محض اجابت بود…
بهمن)
