از دیدن سریال امیرکبیر از شبکه آموزش که در سال ۱۳۶۳ تا ۶۴ ساخته شده بسیار غمگین و سرخورده شدم. به تازگی سریال بوعلی سینا را نیز که در همان دهه ساخته شده بود دیده بودم. سرخوردگی ام از این بابت بود که در این سی ساله چه برسر ما آمده است؟ آیا فکر می کنید که جوانان امروز که به لطف وایبر و واتس آپ و فیسبوک فرصت کتاب خواندن را نیز ندارند، و چشمشان به جمال سریالهایی باز می شود که تقریبا همگی آبکی و آبدوخیاری هستند، اگر این جوانان پای آن سریالها بنشینند، چیزی از دیالوگهای زیبا و فخیم و ملیحشان سرشان می شود؟ یعنی می شود که در عرض ۳۰ سال این قدر زبان ما رقیق شده باشد و به آن در انواع رسانه های جمعی تجاوز شده باشد که چنین سرنوشتی پیدا کرده باشد؟ فقط در عرض سی سال… بسیاری از کلمات از ذهن آدمیان این سرزمین پاک شده است، کلامی که خدا به آن قسم یاد می کند…
حالا فکر کنید در ابتدا که زبان نوشتاری ابداع شده است چه بار سنگینی را می کشیده است. کلامی که جهانی را خلق کرده است، جهان انسان را، جهانی که خاص انسان است. قبل از اینکه آدمیانی نابکار وارد عمل شوند تا این زبان را رقیق کنند زبان در جایگاه واقعی خود بوده … پس جای تعجب نیست اگر بررسی نوشتار یک زبان باستانی تصویری یعنی چینی ما را از سنگینی وزن کلمات شگفت زده کند.
بیایید نگاهی به چند تا از کاراکترهای زبان ماندارین چینی بیندازیم، بی جهت نبوده که دیرزمانی پیش تنها یک کلام سرنوشت انسانی را جور دیگری رقم می زده است:
خدا shen تصویر این پیکتوگراف یک نشانه یا طالع را نشان می دهد که جز صوتی کاراکتر را بین تمام موجودات زنده توزیع می کند.
نامه xin تصویر این پیکتوگراف تشکیل شده از یک شخص + کلمات چینیان باستان نمی دانستند که زمانی می رسد که کلمات بی هویت و بی شخصیت و مقلدانه و طوطی وار می شوند!
تعمیر کردن، تزئین کردن xiu تصویر این پیکتوگراف بصورت نوشتن چیزی روی ورقه های بامبو است. تعمیر و اصلاح در چین باستان با نوشتن ارتباط داشته نه با زدن و منهدم کردن!
خاص و ویژه te تصویر این پیکتوگراف شامل یک گاو است و یک معبد، گاوی که در معبد قربانی می شود. امروزه خاص و ویژه کسی است که نظر کرده کس دیگری باشد! یه کسی نیست سوار ماشین زمان بشود و برود به چند هزار سال پیش و چینیان باستان را از چنین اشتباهات فاحشی درامان دارد؟
به خاطر داشتن ji این پیکتوگراف تشکیل شده از تصاویر مرتب کردن + کلمات. روزگاری بوده که به ذهن آدمی و دالانهای آن اینطور نگاه می کرده اند و روانشناسی تقلبی که با بررسی موش های آزمایشگاهی سعی در کشف رازهای ذهن آدمی دارد هنوز زاده نشده بوده! یکی نیست این چینیان را به راه راست هدایت کند؟
انجام دادن gon این پیکتوگراف یک ساقه در حال رشد را نشان می دهد. چینیان باستان اگر امروز می خواستند این پیکتوگراف را ابداع کنند از این دو جزء استفاده می کردند: ماست + مالیدن
هیچ mei آهان می دانم که منتظر همین کلمه بودید تا بر سبک مغز بودن باستانیان دلیلی بیابید. اما اشتباه می کنید. در این هیچ یک دنیا معناست: هیج از چیزی ساخته شده که در آب غوطه ور می شود. ظاهرا چینیان باستان اهمیت هیچ ها و فضاهای خالی را بهتر از ما درک می کرده اند و می دانسته اند که آنچه در نظر اول هیچ به نظر می آید محل اختفای رازها و دقایق هستی است. ظاهرا آنان با حافظ شیراز هم فکر بیشتری داشته اند تا ما که از هیچ تنها پیام عابر بانک که چیزی در حسابتان ندارید به ذهنمان متبادر می شود:
میان او که خدا آفریده است از هیچ دقیقه ای است که هیچ آفریده نگشاده است
رشد کردن sheng این پیکتوگراف تشکیل شده از یک گیاه + رشد کردن. باستانیان را ببخشایید که بجای اینکه با چیزهای حسابی مثل دلار و لامبورگینی و الماس سروکار داشته باشند همه اش سرشان در علفی جات بوده!
قانون fa این پیکتوگراف از آبی که توازن و تعادل دارد ساخته شده. امروزه اگر می خواستند این پیکتوگراف را ابداع کنند کافی بود از یک تصویر استفاده کنند: پیچ (باستانی بودند حالیشان نبوده!)
تقلبی jia این پیکتوگراف تشکیل شده از: پوست + شخص. کافی است که شخصی برود در پوست دیگری تا بشود تقلبی. امروز بسیاری از افراد می توانند بجای این پیکتوگراف از عکس پروفایلشان استفاده بکنند.