وقتی درختی تحت تهاجم حیوانات یا حشرات قرار می گیرد، بنا به نوع مهاجم، ترکیبات معطر خاصی از خود ترشح می کند که هم درختان دیگر را از نوع مهاجم باخبر می کند، و هم در مورد حشرات، شکارگران آنها را فرا می خواند.(۱) این ارتباطات “زبانی” ابتدایی، حتی بین درختان رقیب هم وجود دارد، و میسلیوم قارچهای درون خاک نیز در کنار ریشه درختان، در ارسال پیام بین درختان همکاری می کنند.
بیشتر انواع درختان دوجنسی هستند و هم اندامهای جنسی مذکر دارند، و هم اندامهای جنسی مونث. اما به نحو حیرت انگیزی به یاری حیوانات، حشرات و باد به گونه ای عمل می کنند که تا حد امکان درون همسری و خودلقاحی در آنها اتفاق نیفتد، و گرده هایشان مسافت دورتری را طی کنند، و به این ترتیب فرزندانشان از ذخیره ژنتیکی متنوعتری برخوردار باشند، و در نتیجه تاب آوری آنها در برابر شرایط سخت افزایش یابد…
(۱) The Hidden Life of Trees/Peter Wohlleben/2015